“Je mag de gekkie van de groep zijn,” zei de vrouw, terwijl ze de inspiratiekaart liet zien voor het scherm. Ik glimlachte met een raar onrustig gevoel in mijn buik. Het was maar goed dat het eenrichtingsverkeer was deze readingsessie via facebook, want ik wist niet zo goed wat ik met deze uitspraak aan moest. Ik zag een clown voor me, een harlekijn, iemand die de groep vermaakt met humor en een lach. Een rol waar ik me niet in thuis voel. Als ik mezelf zou omschrijven, hebben de woorden serieus, een denker en gevoelig de overhand. Iemand die niet zoveel zegt, op de achtergrond aanwezig is, geen gezelschapsprater. Ik liet de uitspraak voor wat het was. Stiekem dacht ik dat ze vast de verkeerde kaart had getrokken. De waarheid achter deze uitspraak zou ik later leren. Via de wijze les van een Meidoorn.
Een eyecatcher in een productiebos
Een paar weken later wandel ik in een klein stuk natuurgebied bij ons in de buurt. In dit 70 hectare productiebos staan de populieren met militaire precisie opgesteld in kaarsrechte lijnen. Statig staan ze hier sinds de jaren 90 vorige eeuw. In dit appel op de binnenplaats van agrarische akkerlanden mist al jaren geen een lid van de familie. Door het ontbreken van concurrentie kun je voorstellen hoe hoog de bomen zijn. Het is privéterrein, maar er loopt een vrij toegankelijk wandelpad doorheen. Zodra ik de deur van de auto open, word ik verwelkomd door een koor van kikkers en vogels. Ik ben alleen. Voor me ligt een rechte weg. Aan weerszijde vormen de populieren een tunnel met hun takken hoog boven mij. Ik vertraag mijn pas. Door de hoge nu nog kale kruinen is dit bos vrij licht. Zeker in het voorjaar heeft de zon vrij spel. Fluitenkruid, kleefkruid, brandnetels en grassen hebben hun weg inmiddels gevonden door de dikke laag bladval. Ze creëren een groen tapijt in dit bos vol geometrische vormen en strak lijnenspel. Dan trekt iets mijn aandacht. Daar midden op het pad staat een meidoorn trots en fier te bloeien. Een groene oncontroleerbare wolk tussen de boomstammen in gelid. Alsof een van de populieren zich vergist heeft in casual Friday. ‘Gekkie,’ mompel ik in mezelf.
Anders zijn
Als ik dichterbij kom, dringt de zoete geur van de bloesem mijn neus binnen. Ik draai me om terwijl ik hier voor de meidoorn sta. Plots voel ik me één met deze groene eigenwijze boom midden in het bos waar productie en opbrengst jarenlang de hoofdrol hebben gespeeld. Dit ben ik. Anders. Ik volg geen rechte lijnen in mijn leven, geen strategie, geen tienjarenplan. Jaren geleden besloot ik in 1 seconde mijn baan als communicatieadviseur op te zeggen om een opleiding te kunnen volgen. Nooit keerde ik terug naar kantoor. Ik ging als kunstenaar aan de slag en werkte vooral in opdracht, nadat ik iets ontwikkelde waar behoefte aan was. Toch koos ik uiteindelijk voor een leven waar de vrijheid van mijn hart belangrijk is. Een keuze waardoor ik me onafhankelijk maakte van de commercie. En geen ‘geldelijke’ bijdrage meer lever aan ons gezin. Ik maak kunst om te verwonderen, te wijzen op de schoonheid. Ik creëer mijn eigen wereldje. En die stap zette ik omdat de roep in mijn hart niet meer te negeren was. Nee, ik verdien niet genoeg om er van te leven, maar mijn man en ik zijn tevreden met de keuzes die we samen maakten. Toch wringt het bij mij geregeld, dit anders zijn. Ik pas niet in het stramien van … ja wat eigenlijk.
De les van de Meidoorn
Hier in dit productiebos realiseer ik me door de spiegel van de Meidoorn dat ik het fijn vind te mogen zijn wie ik ben. Ik sta niet in de standaardlijn zoals de populieren, maar er is een pad om me heen gemaakt. Ik duik op onder aan de stammen. Ik vul de lege stukken aarde op, laat de bijen voedsel zoeken. En ik mag hier bloeien omdat de populieren me licht gunnen. Ook al zie ik nog niet helemaal hoe dit zich vertaalt naar mijn rol in de maatschappij, ik weet dat het goed is. Er is balans. We vormen samen dit prachtige bos. De meidoorn is de eigenwijze van de groep hier in dit 70 hectare grote bos. Een bos in balans. Een systeem in balans. En voor het eerst voel ik vrede met wie ik ben, met de keuzes die ik heb gemaakt als de gekkie van de groep. Ik voel me dankbaar voor de les van deze wijze Meidoorn
Reactie plaatsen
Reacties